GALERIA RODZINY BROŻKÓW

Dziadkowie

Nestorzy to Stanisław Brożek i Ludwika Brożek z d. Nosek. Dąbrówka Szczepanowska. Dzieci wg starszeństwa: Helena Nosek, Bronisław, Eugeniusz, Franciszka primo voto Stepek, secundo voto Zadorożny, Rudolf, Stanisława Kocik, Michalina Kwiatkowska, Zofia Pijanowska. Fotogaleria Rodziny Brożków to próba zgromadzenia „foto wiedzy” i wiedzy na temat tego, kto gdzie jest. A zaczęło się to dla nas na Dąbrówce, która chyba dla wszystkich jest swego rodzaju doliną Issy. Niemcy nazywają ją HEIMAT, a my Miejscem Rodzinnym. Pradziadek Jan i Prababcia - prawdopodobnie Helena - mieszkali na Michałówce. Pradziadek był flisakiem i rybakiem, wraz z innymi spławiał drewno. Ryby łowione za pomocą sieci wozili na furmankach do Wojnicza i sprzedawali Żydom. Tak było do czasu wybudowania zapory w Rożnowie, do II Wojny Światowej. Później zostało tylko wędkowanie. Dąbrówki nie omijały zawieruchy wojenne. I Wojna Światowa - front wschodni na Dunajcu utrzymywał się od jesieni 1914 r. do maja 1915 r. Działania wojenne zaczęły się od krwawej bitwy pod Łowczówkiem, która miała miejsce w okresie Bożego Narodzenia 1914 r., i trwały aż do klęski Rosjan w maju 1915 r., zakończonej ich odwrotem. Od tego czasy minęło sto lat. Dziadek Stanisław, urodzony w 1899 r., miał w czasie tak zwanej Wielkiej Wojny 16 lat. Pamiątką po działaniach zbrojnych na tym terenie są cmentarze wojskowe, rozsiane po całej okolicy. II Wojna Światowa również nie ominęła Dąbrówki, ale Brożków nie zmusiły te wydarzenia do ucieczki i dlatego najwspanialsze wakacje mogliśmy spędzać właśnie na Dąbrówce! Najpierw u Dziadka i Babci, później u Wujka Rudka i Cioci Józi, a później to już różnie; na Skale, na Krzemionce. Wakacje zaczynały się od czereśni. Jeszcze gdy żył Dziadek, to „obrane” czereśnie składali w koszach na boisku w stodole, a rano Dziadek wiózł je na sprzedaż, chyba do Wojnicza. Później był skup u Michała. Wiele się zmieniało, ale Dunajec i las zostały te same. Wiedzieliśmy, gdzie można się wykąpać i nie poobijać kolan o kamienie. Chłopaki znali najlepsze miejsca, w których można było łowić brzany, okonie, i co tam jeszcze Dunajec przyniósł. Wcześniej przygotowywali na ryby płatki, ciasto, czereśnie albo wykopywali z ziemi robaki. W lesie każdy miał miejsca, gdzie rosły dla niego prawdziwki, czerwone kozaki, albo gołąbki lub kanie. Jesienią były orzechy i śliwki. Magia Dąbrówki trwa dalej.

The Brożek family photo-gallery is an attempt to collect the ”photo documentation”, and the knowledge of everyone’s whereabouts. It all started for us at Dąbrówka, which was like Issa valley for probably all of us. Great-grandfather Jan and great-grandmother – most likely named Helena – lived on Michałówka. Great-grandfather was floating timber and catching fish, which he then sold in Wojnicz. It all ended after the Rożnów Dam was built during World War II. Wars didn’t pass Dąbrówka by. During World War I, the Eastern front on Dunajec lasted from Autumn of 1914 until May 1915, beginning with a bloody battle near Łowczówek on Christmas 1914, and ending with Russian defeat in May 1915. Grandfather Stanisław was 16 then. Numerous military cemeteries in the area serve as reminders of the conflict. World War II also affected Dąbrówka, but not the Brożek family, which is why we had our best holidays there. Summer began with cherries, which were gathered, stored in baskets in a barn and then taken by grandfather to sell, I think, in Wojnicz. Many things changed but the forest and Dunajec remained the same. The boys knew all the best places to fish, and everyone had a favorite spot to find mushrooms in the forests. In the autumn there were nuts and plums. The magic of Dąbrówka lasts to this day.